Жиырмасыншы ғасыр басында қазақ азаматтары Ресейдің жоғары оқу орындарында, жергілікті гимназия һәм семинарияларда, өлкелік әскери реалдық училищелер мен кадет корпустарында, одан қалды «Ғалия» (Үфі), «Расулия» (Тройцкі), Құсаиния (Орынбор) сияқты заманауи медіреселерде біліп алып, қазан төңкерісі бұрқ еткен бұлғақ жылдары пайда апалас-төпелесте жеке ел болудың қамы ойлады және осы жолда бастарын бәй тікті. Тірі қалғандары кеңес заманында білім-ғылым жолында аянбай еңбек етті. Қазір осы кісілер қалдырған рухани ілімнің жемісін жеп, қайраткерлік рухынан нәр алып жүрміз.