1920 жылы Кеңес үкіметі орнағаннан кейін, 1921 жылы Қазақстанның Орынбор, Ақтөбе, Орал, Бөкей, Қостанай губерниялары мен Адай уезі ашаршылыққа ұшырай бастады. 1921 жылы Торғай даласында болған ашаршылық салдарынан Шұбалаң, Майқара, Сарықопа сынды болыстар жойылып кетуге шақ қалды. Қостанай губерниясында аштықпен бірге сүзек, тырысқақ, оба, дінгене және басқа аурулар қатар жүріп, адамдар тышқан аулап, бір-бірінің етін жеп, қайыршылық күй кешті. Бұл жайлы қазақ баспасөзінде: «Адамнан қасқыр қашпайтын болды, ит пен қасқыр талтүсте адам жейтін болды», - деп жазылды.