«Ақтабан шұбырынды - Алқакөл сұлама» жылдары шашыраған қазақты сыртқы күштер оңай олжалаған заманда, атақты батырлар Жасыбай, Олжабай, Бөгенбай, Қабанбай, Шақшан [1] және басқалар XVIII ғасырдың басында кеңеске жиналып, бейбіт қазақ ауылдарын жаулардың жойқын шабуылдарынан біржола арылтуға шешім қабылдаған. Қайтпас қайсар, еш жаудан қорықпайтын ерлер, батыр елі үшін семсерлесіп, жебе атқан. Ол үшін өмірлерін сарп қылған. Әр рудың өзінің қолбасшылары, қарамағында сарбаздары болған. Ұрпақтарының болашағы үшін көтерілістерге қатысқан, елін жеңіске жетелеп отырған батырлар танымалдылығы арқасында өшпес іздер қалдырған. Олардың жүріп өткен ерлік іздері аңыздарда, жер су аттары атауларында тарих болып қалды.