Адамзат баласының ең қатерлі құндылығының бірі – бостандық. Бір-ақ рет берілетін ғұмырын еркіндікте, бостандықта өткізу – әрбір саналы адамның дарық дүниедегі аңсар мақсаты. Бас бостандығы мемлекеттің, халықралық ұйымдардың негізгі заңдарымен кепілдендіріледі десек те, тарихи дәуірлер барысында адамдардың жаппай жазалау науқанының құрбандығына айналып, жазықсыз жапа шегіп жататын мысалдары көп. Саналы түрде қылмыс жасап, жеке адамның немесе тұтас қоғамның өміріне қауіп төндіріп, зиян шектірушілермен күресу, ел ішіндегі тыныштық пен тәртіпті сақтау – қай дәуірде болмасын өзекті болып келген. Мұндайды қазақ «қой үстіне бозторғай жұмыртқалаған заман» деп атайды. Бір мемлекеттің, оған көршілес елдердің, немесе дүниежүзінің мамыражай тыныш өмірін астаң-кестең ететін жағдайлар билік тізгінін ұстаушы жеке адамның немесе саяси топтың өз дәуіріндегі ел басқару ұстанымына қатысты туындап отырғанына мысалдар көп. Солардың бірі де бірегей мысалы – марксизм-ленинизм идеясын жүзеге асыру үшін небір белден басушылыққа барып, Кеңес Одағының орасан көп санды халқын саяси-қуғын-сүргіннің құрбанына айналдырған И.В.Сталин тұсындағы казармалық социализм болды.
Мәдениет
