Қазақ қоғамында ана образы әрқашан ерекше мәртебеге ие. «Ананың жүрегінде мейірімнің шексіздігі бар» деген түсінік ұлттың тәрбиелік негізіне айналған. Тарихи тұрғыда бала тәрбиесі, оның қауіпсіздігі мен болашағы ең алдымен отбасылық және қауымдық жауапкершілік болды. Дәстүрлі ортада ананы құрметтеу – жекелеген мәдени норманың емес, тұтас әлеуметтік жүйенің бір бөлшегі еді. Қазіргі заманда бұл құндылықтар мемлекеттік саясатпен ұштасып, ана мен баланы қолдау көпвекторлы жүйеге айналды.