Мейірімділік – адам бойындағы ең құнды қасиеттердің бірі. Бұл -адамдарға алғыс талап етпей, көмектесуге деген ұмтылыс. Бәрімізге кейде көмек пен түсіністік қажет. Ал соны күйбең тірлікте ескеріп жүрміз бе? Тілшіміз эксперимент жасады. Айдана ҚАЙРАТ, ТІЛШІ: Бүгін мен зағип жан ретінде жұрттан көмек сұраймын. Тұрғындардың реакциясы қалай болады, айналамызда мейірімді жан көп пе екен, көрейік. БЛИЦ-САУАЛНАМА: - Кешіріңіздер біреу бар ма? - Не болды? - Жолдан өту керек еді маған. - Мен мешіт жақтан келе жатырмын ғой, иә? - Тура Тұлпарға өтесіз. - Иә, Тұлпарға баруым керек - Мына жерден тіке жүре берсеңіз Тұлпарға барасыз. - Рахмет, аға! - Кешіріңіздер, біреу бар ма? Жолдан өтуге көмектесіп жібересіз бе? - Рахмет! - Өтесіз бе? - Иә, жасыл жанды ма? - Ұстап алыңыз... - Қай жаққа қарай бару сізге? - Мешітке қарай? - Мешіттің алдында орындықтар бар, отыра тұрыңыз, біз алып кетеміз. - Жақсы, рахмет! - Жолға келдік қой деймін. - Иә - Ақырындап жүре беріңіз. - Машиналар жоқ қой? -Жоқ, жүре беріңіз - Жолдан өтіп тура жүре берсеңіз, алдыңыздан Тұлпар сауда үйі шығады. -Рахмет! Тұрғындар қолдарынан келгенше маған көмектесті. Кейбірі тіпті бара жатқан бағыттары басқа болса да, мені жолдан өткізіп, бағыт –бағдар берді. Жақсы адам көп. Бұл көңілге қуаныш ұялатты. Әлемді мейірімділік құтқарады.