«Ауыл сағынышы» дейтін керемет ән бар. «Ұқсайсың меніменен бір туғанға, Ұқсайды мінез-құлқың, тұр-тұлғаң да, Анамның саусағының табы түскен, Ағатай, жанқалтаңда құртың бар ма?...» деп басталып соңы: «Сағындым сахараның қыр көктемін, Сағындым Сарғұсынның жел өттерін, Сағындым сары күзде қоңыраулатып, Қайтатын аққу-қаздың тізбектерін» деген аса мұңлы, нәзік әуенмен аяқталады.