Көктемнің лебін сездірген наурыздың шуақты күндерінің бірінде біз – бір топ жас зерттеуші ұстазымыз, профессор Тұрсын Жұртбайды ортамызға алып, Бурабайға бет түзедік. Бұл – жай сапар емес, рухани толысуға, тарихи жадымызды жаңғыртуға бағытталған сапар еді.Бурабайға дейінгі жол – 250 шақырымнан астам, яғни екі жарым сағаттық уақыт. Бірақ бұл уақыт көлік руліндегімаған өте шыққан мезет сияқты. Себебі жол бойы көкірегі шежіре қарт ұстазымыз әңгіме тиегін ағытып, бізді балалық шағының ащы да шыншыл иірімдеріне жетелей берді. Бұған дейінгі екеуара болған әңгімеде ол кісі полигонның салдарынан 242 бас сиырдың су ішіп, жүні жідиіп түсіп қалғанын, әскери лазер сәулесінің малды қалай отқа орағанын әсерлі баяндап еді. Жүрекке салмақ тұсіретін мұндай ауыр оқиғалардың арқауы әке туралы әңгімеге ойысты.
Басқа
